لکه گیری و ترمیم بتن
سطوحی که در معرض مشاهده کردن نیستند دربرگیرنده موارد پایین می باشند.
- سطوحی که با نماسازی یا این که با مصالح پرداختی پوشیده خواهند شد.
- سطوحی که وجود لکه‌ها و عدم یکنواختی رنگ آن ها از حیث ظاهری اهمیتی ندارد.
- در این‌حالت ترمیم به سطوح کرمو و پر کردن حفره‌های به جا مانده از میله‌های مهاری قالب‌ها محدود میگردد تا از نفوذ و رسیدن رطوبت به میلگردها خودداری نماید.
سطوحی که در معرض مشاهده کردن می‌باشند دربرگیرنده مورد ها تحت می‌باشند.
- سطوح نماسازی گردیده با قالب، بتن‌های شسته و سطوح تخته ماله‌ای که ظاهر آنان بسیار مهم میباشد (در این‌حالت می بایست قسمت‌های کرمو و سوراخ‌ها طوری ترمیم شوند که دارای پایایی باشند). همینطور قسمت‌های لکه گیری گردیده نباید از لحاظ ظاهری از بقیه‌ی قسمت‌ها تشخیص داده شوند.
- لکه‌های دیگر، مانند سطح های حفره‌دار و سطح های ماسه زده می بایست به گونه‌ای ترمیم شوند که از لحاظ ظاهر و رنگ نقاط ترمیم گردیده با بتن اصلی هم خوانی داشته باشند.
در ضمنً برای ترمیم بهتر، اعتنا به‌این نکات الزامی میباشد.
- هر گونه تعمیر یا این که لکه گیری در سطح بتن سوای بررسی کیفیت سبب به وجود آمدن سطوحی میشود که نسبت به بتن اطراف رنگی متعدد دارااست.
- لکه‌هایی که در مقایسه با محیط اطراف از دید تعداد، سطح و گستردگی کوچک می‌باشند بهتر دست نخورده باقی بمانند.
- لکه‌هایی که از مسافت‌ی ۱ تا ۲ متری دیده نمیشوند. در خورد توجه نیستند، بدین دلیل صرفا قسمت‌هایی که در معرض دید قرار دارا‌هستند (دست‌کم از فاصله‌ی ۲ متری دیده میشوند) ترمیم میشوند.
- رسیدن به رنگ بتنی یکنواخت در بتن سفید ساده‌تر از بتن خاکستری میباشد.
- ایجاد بتنی با رنگ یکنواخت و سوای لکه بسیار مشکل میباشد.
لکه گیری و ترمیم بتن
اشکال ترمیم
ترمیم بیرن زدن دوغاب
پوشش ناقص قالب در محل درز اجرایی، منجر بیرون آمدن دوغاب یا این که ملات می گردد. در نتیجه سطح فعالیت تکمیل گردیده را می‌پوشاند. درصورتی که نتوانیم بلافاصلهً دوغاب را پاک کنیم می بایست آنقدر باقی بماند تا به اندازه‌ی کافی شکننده شود و به وسیله‌ی قطعه‌ای چوب سخت یا این که یک قلم به دقت خرد شود. این فعالیت معمولاً به گونه‌ای انجام میگردد که صرفا دوغاب برداشته گردیده و به سطح قبلی آسیب نرسد.
در صورتیکه برداشتن دوغاب بعداز بیرون آمدن بتن از قالب صورت پذیرد، سطح بتن پاک گردیده و بسیار خوشگل خواهد شد.
ترمیم لبه دار شدن در درزهای افقی و قائم
در صورتیکه برای ادامه‌ی عمل، قالب به خوبی به بالای قسمت قبلی فشرده نشود، نه صرفا احتمال بیرون آمدن دوغاب موجود هست بلکه ممکن میباشد یه خرده سطوح کرمو و ماسه زده و سطح های لبه دار در سطح بتن تولید شود. در حالی که بتن در نما وجود ندارد، لبه دار شدن نیاز بخ ترمیم ندارد. ولی در قسمت‌های نمادار لازم میباشد که لبه‌های بیرون آمده خرد و بعد سطح کار ترمیم شود.
ترمیم لبه‌ها و نبشی‌ها
تعمیر اساسی لبه‌ها و گوشه‌هایی که در اثر ضربه‌های تصادفی یا این که سهل وآسان انگاری در هنگام برداشتن قالب‌ها، به خصوص در نما، به وجود آمده‌اند بسیار مشکل میباشد و به دقت متعددی نیاز دارااست. سفارش میگردد که گوشه‌ها و لبه‌ها را با خرد شدگی تا ۱۰ میلیمتر رها کنیم. برای تعمیر بهتر میباشد اطراف قسمت مورد نظر فراهم و زبر شود و بعداز خیس کردن سطح قطعه برای ترمیم آن مبادرت شود.
لبه‌های شکسته گردیده می بایست کمی عمیق شوند تا بتن جدید در داخل آن قرار گیرد و با فشار سطح بتن یکنواخت شود. تا قبل از اینً بایستی بتنی انتخاب شود که از نگاه رنگ با بتن قبلی همخوانی داشته باشد.
ترمیم محل سوراخهای گیره‌ی قالب
پر کردن سوراخهای به جا مانده از میل مهارها به گونه‌ای که رنگ آن ها با رنگ بتن همانند شوذ نسبتاًً غیرممکن میباشد. حتی در صورتیکه در ابتدا شبیه سازی رنگ به خوبی صورت بپذیرد ملات پر کننده در معرض هوا رنگ متفاوتی پیدا خواهد کرد. به‌این دلیل سفارش می شود که موقعیت سوراخهای میل مهارها در سطح نمای بتنی از گذشته طوری تعیین شود که بتوان شرایط آن‌ها را با حالت فرو رفته (پر کردن تا سطحی عقب تر از سطح بتن) مقایسه کرد. به هنگام پر کردن هم سطح سوراخ‌ها می بایست توجه کرد که از برخورد ملات با بتن اطراف دوری شود.
برای نفوذ بهتر و پایا بودن ترمیم این نکات را می بایست ملاحظه کرد.
- تمیز کردن بی نقص سوراخ با فرو کردن قطعه‌ای پارچه به درون آن
- خیس کردن درون سوراخ‌ها برای کنترل مکش
- تولید مقداری از ترکیب با ترکیبی که رنگی مشابه بتن را مهیا نماید.
- فرو کردن ملات به داحل سوراخ و سنبه زدن آن تماما، در هر مرحله فقط ۲۵ میلیمتر از سوراخ با ملات پر میشود.
- به کارگیری از یک قطعه چوب برای پر کردن سوراخهای فرورفته. با کوبیدن چوب بوسیله ی چکش، فرو رفتگی‌هایی با عمق یکسان به وجود می آید.
ترمیم محل حباب‌های سطحی
در شرایطی‌که حباب‌های سطحی کوچک نامشخص باشند،
پر کردن آن‌ها معمول و ضروری وجود ندارد،
ولی در شرایطی‌که قطر آنان بیش تر از ۵ میلیمتر باشد
و از فاصله‌ای دربین ۲ تا ۴ متر در سطح بتن دیده شوند،
انجام اصلاحات ضروری میباشد.
حباب‌های سطحی می بایست به گونه‌ای پر شوند که رنگ و بافت بتن به به عبارتی صورت باقی بماند. ملات مورد به کار گیری میتواند مشتمل بر یک بخش سیمان و ۱/۵ قسمت ماسه نرم باشد.
تعمیر و ترمیم قسمت‌های کرمو
در قسمت‌های کرمو که عمق خرابی آن ها از ۱۰ میلیمتر بیش تر میباشد
ترمیم به طور وصله ضرورت داراست.
در این زمینه قسمت‌های کرمو را تا رسیدن به بتن سالم خرد کرده.
آن‌گاه محیط اطراف قسمت کنده گردیده را با قلم ضربدر می زنند
تا لبه‌هایی تمیز و نسبتاًً راست گوشه به عمق ۱۰ میلیمتر ساخت شود.
عمق وصله تا حد امکان می بایست یکنواخت باشد
و معمولاً لازم وجود ندارد که کندن قسمت‌هایی کرمو تا پشت میلگردها ادامه یابد.
مگر این که کرموشدن آنان تا پشت میلگردهای فولادی گسترش یافته باشد.
برای تعمیرات کم عمق (کمتر از ۵۰ میلیمتر) به کار گیری از ملات ارجح میباشد.
نوع ملات به پرداخت مورد نظر بستگی دارااست.
برای تعمیر لکه‌هایی عمیق می بایست قبل از لکه گیری در بتن قدیمی، میلگردهایی به خواسته تقویت لکه گذارده شود.
لکه گیری و ترمیم بتن
برای بازدید از سایت دیگر ما اینجا کلید کنید.
با تشکر از دیدن شما
