ژل میکروسیلیس، لجن یا دوغاب میکروسیلیس
یک کدام از روشهای ارتقاء دوام بتن کاهش نفوذپذیری آن میباشد
تا املاح و عوامل تهاجمی و خورنده نتوانند به باطن بافت بتن نفوذ کنند و موجب خوردگی بتن و یا این که از هم پاشیدگی بتن گردند.
کاهش میزان نفوذ پذیری بتن با روشهای زیادی مانند کاهش نسبت آب به سیمان (تحت عنوان مهم‌ترین عامل) تعیین سیمان و مصالح مطلوب و عمل آوری مطلوب بتن امکان پذیر است.
نفوذپذیری در بتن از روش نفوذ از سنگدانه یا این که خمیر سیمان و یا ناحیه انتقال (ناحیه با ضخامت کم) در جوار سنگدانه ها است. یکی‌از شیوه های تقویت این ناحیه انتقال تحت عنوان عامل تراوائی بتن، به کارگیری از دوده سیلیس است. دوده سیلیس مورد به کارگیری می‌تواند با آهک موجود ناشی از واکنش سیمان با آب عکس العمل نشان داده، ژل سیلیکات –کلسیم هیدراته گردیده را ایجاد کند و موجب تقویت این ناحیه گردد.
دوده میکروسیلیس به جهت اینکه می می بایست به طور یکنواخت در بتن پخش گردد قبل از مصرف باید به طور دوغاب یا لجن و یا ژل به کار گیری گردد.
جهت ارتقا دوام بتن بایستی دستکم در میان 5 تا 7 درصد دوده سیلیس مورد به کارگیری قرار گیرد
که مقدار ژل مورد مصرف با توجه به ترکیبات ژل متغییر است.
ژل های مورد به کارگیری اکثر زمان ها بر پایه روان کننده های پلی کربوکسیلاتی ایجاد میگردند
اما می توان از فوق روان کننده های پایه نفتالینی نیز در تهیه ژل های میکروسیلیسی به کار گیری گردد.
آزمایشهای میزان نفوذپذیری بتن به صورت عمده سه آزمایش زیر می‌باشند:
-
آزمایش نفوذ یون کلراید به نحوه تسریع گردیده
-
آزمایش نفوذ آب در بتن سخت شده
-
آزمایش جذب آب در بتن سخت شده در سن 28 روزه
آب بندی بتن و کاهش نفوذ پذیری بتن تا حد زیادی بوسیله به کارگیری از ژل یا لجن میکروسیلیس قابلیت پذیر است.
آنچه در کنترل کیفیت ژل های مورد به کارگیری دارای اهمیت میباشد،
اطمینان از استعمال دوده سیلیسی در ژل یا این که لجن تولیدی است.
در بعضا مورد ها مشاهده شده‌است
که به جای دوده سیلیسی و هزینه بالای آن
از پرکننده یا این که فیلرهای خنتی مانند پودر سنگ به کارگیری میگردد
که‌این دستور فقط سبب پر کردن فیزیکی در بین سنگدانه ها میشود
و هیچگونه واکنش شیمیائی در بین سیلیس و آهک اتفاق نمی افتد.
در اکثر بتن های با طرح اختلاط دوام محور و بتن هایی که دارنده خاصیت دوامی بالا می‌باشند
می توان صرفا با رعایت نسبت آب به سیمان
در محدوده 35/0 و به کارگیری از 5 تا 7 درصد دوده سیلیسی
مقاومت های فراتر از 70 مگا پاسکال و میزان نفوذ تسریع گردیده یون کلراید کمتر از 1000 کولمب را به دست آورد.
لجن یا این که ژل میکروسیلیس علاوه بر خواص آب بندی
می‌تواند با ارتقا مقاومت الکتریکی بتن شار عبوری از بتن را کاهش داده و موجب کند شدن فرآیند خوردگی میلگرد ها گردد.
برای بازدید از سایت دیگر ما اینجا کلید کنید.
با تشکر از دیدن شما
