تفاوت بتن و ملات و سیمان در چیست؟

تفاوت بتن و ملات و سیمان در چیست؟

تفاوت بتن و ملات و سیمان در چه می باشد و  هر یک چه کاربردی دارا‌هستند؟

شاید این سه اسم برای عموم گیچ کننده باشد و گهگاه هم اشتباها به جای هم به فعالیت بروند.

در‌پی به تفاوت بین این سه آیتم می‌پردازیم.
سیمان به صورت پودری میباشد و به طور مخلوط، خواص چسبندگی ساخت مینماید.

سیمان هیچوقت صرفا به کارگیری نمیشود و به طور مخلوط گزینه به کار گیری قرار می‌گیرد.
ملات ترکیبی از سیمان وماسه میباشد. بتن متشکل از سیمان، شن و ماسه میباشد.

ملات و بتن تفاوت های کاربردی متعددی دارا هستند و حتی کسانی که روزمره از آنها به کارگیری می‌نمایند،

ممکن میباشد این دو اصطلاح را اشتباها به جای هم به عمل ببرند. تفاوت بتن و ملات در ترکیب مواد سازنده شان میباشد.

 

تفاوت بتن و ملات و سیمان در چه است؟

سیمان :

سیمان عنصر پیوندی میباشد که هم در ملات و هم در بتن گزینه به کارگیری قرار میگیرد.

مواد سازنده سیمان،عمدتا آهک، خاک رس، و مواد گوناگون دیگری میباشد.

این مواد خرد گردیده و با هم مخلوط میگردد و در دمای بالایی حرارت می بیند.

پودر نهایی به عنوان سیمان در ایجاد و ساز ها و مخلوط ها آیتم به کارگیری قرار میگیرد.
مثال های مختلفی از از سیمان وجود دارا هستند که ترکیبات متفاوتی نیاز دارا‌هستند.

سیمان‌های موجود در بازار را می‌توان به یک‌سری نوع کلی تقسیم کرد:

• سیمان پرتلند:

سیمان به رنگ خاکستری چشم میشود و عادی‌ترین سیمان موجود در بازار که به احتمال زیاد در اکثر اشخاص با آن سر و کار دارا هستند.

 

• سیمان سفید پرتلند:

این سیمان نسبت به سیمان‌های خاکستری رنگ سبک‌تر میباشد و در نماکاری کاربرد بیشتری دارااست. معمولاً قیمت آن نیز بالاتر میباشد و به کار گیری از آن نیز بسیار محدود میباشد.

 

• سیمان زودگیر:

مخلوط اولیه این سیمان به صورتی میباشد که بسیار سریع محکم می گردد و می بایست در کمترین دوره ممکن به فعالیت رود. برای شغل های کوچک و همینطور پروژه‌هایی که بوسیله خود شخص انجام می‌گردد سیمان زودگیر انتخاب قابل قبولی میباشد.
سیمان مقاوم در قبال سولفات (سیمان پرتلند گونه دوم): برای ایجاد این سیمان از مواد مخصوص به شخصی به کارگیری میشود که در قبال سولفات مقاوم میباشند. این سیمان در پروژه‌هایی که در خاک غنی از خاک رس انجام میشوند و یا این که خاکی که درصد سولفات بالایی دارا‌هستند به عمل گرفته می شود.

 

• سیمان انبساطی:

این نوع سیمان تحت عنوان یک ماده هیدرولیک شناخته می گردد که در حین فرایند عمل و سخت شدن منبسط می‌گردد و فضای بیشتری نسبت به وضعیت اول خویش اشغال می کند.
اشکال دیگری از سیمانها نیز وجود دارا‌هستند که برای تولید بتن و ملات آیتم به کارگیری قرار میگیرند. ولی بایستی دقت داشت که یک‌سری مورد فوق الذکر بیشترین کاربرد را در پروسه ساخت و ساز به خویش اختصاص می دهند و در سطح جامعه نیز از مقبولیت بیشتری برخوردار میباشند.

 

بتن :

بتن در سراسر جهان و در کلیه ساخت و ساز ها،

عنصری پایه ای و کاربردی برای هر نوع ساخت و سازی میباشد.

خصوصیت های منحصربه فرد این مخلوط از جمله مقامت بالا، قالب پذیری و …

بتن را شایسته ترین مورد برای شغل های ساختمانی تبدیل نموده است.

مخلوط نخستین این ماده به طور مایع میباشد و بعداز قرار تصاحب کردن در قالب و

یا این که در سطح متبوع، محکم می‌گردد و به فرم جامد در میاید.
امروزه می توان با دقت به کاربرد های متفاوت بتن،

نسبت های مختلفی برای مخلوط مواد اولیه بتن را به فعالیت برد و

در نهایب مواد خشک را با آب ترکیب و ادغام حاصله را استفاده نمود.

برای پروژه های کوچک می توان از ادغام خشک مهیا مواد بتن بهره برد و

صرفا به حدنصاب به آن آب بیشتر کرد. برای پروژه های وسیع می بایست

در محل اجرا، مواد خشک را با هم ادغام کرد وبه آن آب طولانی تر کرد.

 

ملات:

ملات نیز دارنده ترکیب خشک مواد مختلفی میباشد که

بعداز اضافه شدن آب، سیما فعال می گردد و

خواص چسبندگی آن فعال می‌شود، در صوررتی که بتن الزام

ا برای چسبندگی گزینه به کارگیری قرار نمی گیرد و می‌تواند به تنهایی ب عمل رود.
با دقت به خواص چسبندگی ملات، از آن برای نگه داری آجر، سنگ و یا این که بقیه اجزای فیزیکی در کنار هم،

مورد به کارگیری قرار میگیرد. ادغام مواد خشک و میزان آب برای ملات و

بتن با دقت به کاربرد، محل اجرا و حالت آب و هوایی اهیت بالایی داراست و

در صورت رعایت نکردن نسبت ها، میزان کارایی و طول قدمت آن کاهش می‌یابد.

 

ماسه سنگ

یکی‌از دیگر از مواد اول ضروری در ساخت بتن و ملات، ماسه سنگ میباشد که تحت عنوان بدنه اصلی آن‌ها مورد به کار گیری قرار می گیرد. از دید مهندسی دانه‌های ماسه سنگ می بایست از اندازه حدوداً ۴ اینچ کمتر باشد و دانه‌های بزرگتر از این اندازه جزء ماسه سنگ محسوب نمیشوند. گروه‌های متنوعی از ماسه سنگ‌ها موجود است که با اعتنا به منشاء طبیعی آن‌ها و همینطور طریق خرد شدن آن‌ها در سنگ شکن، محل استفاده و طرز به کارگیری از آن‌ها مختلف میباشد. بعضا از این ماسه سنگ‌ها به طور کاملً خالص بوده و برخی نیز دربردارنده خاک و بقیه ناخالصی‌ها میباشد. کلاً ماسه سنگ‌ها را می‌توان در یکسری دسته پایین قرار بخشید:

• سنگ خرد شده:

ماده نخستین این ماسه سنگ را سنگ‌های وسیع تشکیل میدهند که بوسیله سنگ شکن خرد گردیده و

برای به کار گیری در بتن و ملات مهیا می‌گردد. این گونه برایملات مورد چندان قابل قبولی نیستند و

بیشتر در بخشهایی مانند فونداسیون به فعالیت گرفته میشود.

 

• ماسه رودخانه‌ای :

متنوع‌ترین و درعین‌حالا کم خاک‌ترین ماسه سنگ را می‌توان این نوع نامید که

به‌مرورزمان شست‌وشو داده میشود. درین جور می‌توان سنگ‌های با اندازه‌های متعدد پیدا کرد

که بعضا از آن ها در اندازه خاک و برخی نیز به اندازه سنگ‌های پهناور میباشند.

 

• سنگ خرد شده خالص یا این که شستشو داده شده :

این مدل در واقع به عبارتی دسته نخستین میباشند که برای تأثیر طولانی تر سیمان شستشو داده گردیده‌اند.

عملیات شستشو منجر می گردد که خاک مو جود در ماسه سنگ از بین رفته و نقش چسبندگی اصلی بتن یا این که ملات به سیمان واگذار شود.

 

• ماسه سنگ ریز :

این سنگ‌ها عمدتاً در اندازه‌های بسیار ریز میباشند و می‌توان آن ها را از رودخانه‌ها نیز جمع آوری کرد.

اضافه کاربرد این جور از ماسه سنگ‌ها به حیطههای نماکاری و ساخت ملات برمی‌گردد.

 

• ماسه‌های ریز :

این مدل ماسه به صورت ویژه برای ایجاد ملات قابل انعطاف به عمل گرفته میگردد و

از آن برای بند کشی بین سنگ‌ها و بلوک‌ها در نمای ساختمان و پل‌های پهناور به کار گیری می‌گردد.

 

 

نکاتی راجع به بتن یا ملات و مصالح آن ها

برای بخش اعظمی از اشخاصی که فرآیند ساخت و ساز را به طور حرفه‌ای دنبال نمیکنند و

در جریان شغل های آن قرار ندارند، به احتمال زیاد بتن تفاوت چندانی با ملات ندارد و

هر دو آن ها را به طور ترکیبی از دانه‌ی سنگ و سیمان در لحاظ میگیرند. این در حالی میباشد

که در مراحل مهندسی میان این دو آیتم تفاوت متعددی موجود هست و

حتی محل به کارگیری از آن‌ها نیز گوناگون میباشد. ضمنا در جریان ساختمان‌ها از مصالحی با شرایط مختلف به کارگیری می گردد

که هر یک منجر یک خصوصیت خاص و منحصربه‌فرد در آنها می‌گردد.

این خصوصیت‌ها در نهایت منجر می گردد که بتن و ملات با هم به طور کاملً متفاوت باشند.

بتن تحت عنوان یک ترکیب زمخت‌تر شناخته می‌گردد که از مصالح با اندازه بزرگتر ساخت گردیده و

در بخش ساختاری یک بنا به فعالیت گرفته می شود. ولی ملات از مواد ریزتر با چسبندگی بیشتری ساخته می گردد

که می‌توان از آن در دیوارها بقیه بخش‌های نماکاری ساختمان استفاده نمود.

به این ترتیب می‌توان ادعا کرد که تفاوت در میان این دو به حدی میباشد که اشخاص معمولی هم میتوانند آن ها را تشخیص دهند و

صرفا با آشنایی جزئی از طریق ساخت آن‌ها، قابلیت و امکان به کارگیری از آنان را در بخش‌های گوناگون مهیا می‌نمایند.

با اعتنا به‌این قضیه می‌توان ملات و بتن را به دو مدل مخلوط به طور کاملً مختلف دسته بندی کرد.

 

ملات یا بتن!

مصالح از جمله سیمان و دانه سنگ با هم ترکیب میگردند و ملات یا این که بتن را ایجاد میکنند.

ملات تحت عنوان یک ماده چسبناک شناخته می گردد که میتواند آجر و بلوک را کنار هم نگه داشته و

قابلیت به کارگیری از آن برای فعالیت بر روی کاشی و سرامیک موجود هست.

همینطور می‌توان از این ماده برای نماهای بیرونی نیز بهره برد. دانه سنگ های استفاده شده در ملات ریزتر بوده و

معمولاً در ساختار آن خاک و یا این که مواد چسبناک دیگری وجود دارا‌هستند که سبب تولید چسبندگی اضافه و انعطاف بیش تر در آن میشود.

البته بتن ساختار مختلف‌تری داراست و

در ایجاد آن از دانه سنگ های پهناور‌تر و خشن‌تر به کارگیری می‌گردد.

در خصوص بتن ماده دیگری به غیر از سیمان نمی‌تواند تحت عنوان ماده چسبنده به فعالیت گرفته شود و

همین مسئله سبب ساز می‌گردد که استحکام آن بسیار فراتر از گونه های متفاوت ملات باشد.

دانه‌های مصرف شده درین ماده درشت‌تر می باشند و معمولاً برای بتن ریزی فونداسیون و

بقیه قسمت‌های ساختاری اصلی بنا به عمل گرفته می شوند.

 

 

بقیه مواد افزودنی به ملات یا بتن

علاوه بر مواد نخستین و مصالحی که در ایجاد بتن به عمل گرفته می گردند، مواد افزودنی نیز بوسیله مهندسین به فعالیت گرفته می گردند که میتوانند خصوصیت‌های ذاتی و ظاهری آن را به شکل کلی تحت تأثیر قرار دهند. برخی از این افزودنی‌ها عبارت‌اند از:

• آهک:

اینک بیشتر سیمان‌های تولیدی در کارخانه‌ها دربردارنده آهک میباشد،

البته افزایش آهک بیشتر سبب ساز میشود که عمل با آن راحت‌تر باشد و تهیه کردن آن با دردسر کمتری همراه باشد.

در حالتی که به ساختمان‌های کهن اعتنا کرده باشید میبینید که ملات های سنتی فارغ از به کار گیری از سیمان و با کمک آهک ساخت گردیده‌اند.

آهک آب را در ساختار خویش نگه میدارد و به جهت مختصات ذاتی خویش احتمال تخریب کمتری دارااست.

آهک‌های غیر هیدرولیک به طور پودر و آهک‌های دربردارنده آب به طور یک ماده خمیری رنگ به فروش میرسد.

معمولاً از آهک پودری برای تولید ملات بر مبنا سیمان به کارگیری میگردد و آهک خمیری برای ساخت بتن‌های سنتی به فعالیت گرفته میگردد.

آهک هیدرولیک سریعتر خشک می گردد، دشوار‌تر میباشد و به مقدار کمتری به کارگیری میگردد.

 

• ماده روانکننده یا این که پلاستیلایز:

این ماده افزودنی یک گونه‌ی کارآمدتر و امروزی‌تر از آهک میباشد که سبب ساز ساخت خصلت پلاستیکی و خمیری در بتن می شود. این ماده معمولاً در فرم‌های مایع میگردد.

• رنگدانه ها:

پودرهای رنگی می‌باشند که منجر میگردد ملات یا این که بتن ساخت گردیده به رنگ خاص درآید. این ماده در نمای ساختمان کاربرد فراوانی دارا هستند.
مواد ضد آب یا این که آب بندی: برای اکثری از پروژه‌ها جلوگیری از ورود یا این که خروج رطوبت اهمیت بخش اعظمی دارااست، مانند استخرها و ساختمان‌هایی که در بخش ها مرطوب ساخته میگردد. مواد آب بندی به قسمت‌های داخلی آن ورود کرده و بازدارنده از عبور رطوبت از منافذ آن می گردد.

• تسریع کننده یا این که شتاب دهنده:

این مواد به ملات افزوده میشوند تا سرعت گیرش آن را ارتقا دهند. درباره‌ی بنا‌هایی که ممکن میباشد یخ زدگی تولید شوند، به کار گیری از این مواد ضروری میباشد.

 

بتن آرکا

برای بازدید از سایت دیگر ما اینجا کلید کنید.

با تشکر از دیدن شما

تفاوت بتن و ملات و سیمان در چیست؟